,,We kwamen overal op het veld te kort en te laat”, foeterde Paul, de enige speler van HAVO die zondag een voldoende scoorde. ,,Vooraf hebben we echt wel tegen elkaar gezegd hoe belangrijk deze wedstrijd was. Maar als je dan kijkt hoe Blauw Wit erop klapt, en hoe wij dat doen, zag ik daar op het veld weinig van terug.”
Tweede degradatie op rij
Het gat naar de veilige plek tien van RODA’28 is al vijf punten geworden. HAVO moet heel erg gaan oppassen voor een tweede degradatie op rij.
,,Het is zorgelijk, ja. Na de degradatie uit de derde klasse vorig jaar, schaamde ik me niet. Voor de vierde klasse hoeven we ons bij een club als HAVO niet te schamen. Maar voor de vijfde... We speelden eerder dit seizoen een oefenwedstrijd tegen WVW, een vijfdeklasser. Dat was negentig minuten lang springen voor je leven. En dan zouden we dat volgend seizoen elke week hebben?”
Het is een pijnlijke constatering, maar die optie is wel degelijk reëel. Dat realiseerde ook oudgediende Tim Vonk zich.
,,Het is vijf voor twaalf. Nu al, ja”, stelde de dertiger onomwonden vast. ,,Dat realiseren we ons echt wel. De degradatie vorig jaar was klote, maar daardoor zouden we dit seizoen in de vierde klasse wat lekkerder kunnen voetballen en wedstrijden winnen. In het begin van het seizoen was dat ook zo. Uit bij Blauw Wit wonnen we nog met 4-0 bijvoorbeeld, toen viel alles goed. Maar nu hebben we al weken niet eens meer op voorsprong gestaan.”
Blessuregevoelig
Aanvaller Vonk is wel blij weer te kunnen voetballen. Vorige week maakte hij tegen Ewijk zijn rentree na bijna een jaar blessureleed. De Bemmelnaar stond in de Betuwe toch al bekend om zijn blessuregevoeligheid.
,,Ik bleek bij de start van het seizoen al maanden met een dubbele enkelbreuk te lopen. Het was in april gebeurd, maar ik dacht dat het een blessure aan mijn banden was. Daar staat zes tot acht weken hersteltijd voor. Dus toen ik er vanaf dacht te zijn, was het seizoen voorbij. In de zomer heb ik daarna wel hardgelopen, maar bleef ik last houden van die enkel. Na de start van het nieuwe seizoen bleken er twee breuken in te zitten.”
Vonk revalideerde ditmaal wel volledig en keerde vorige week terug in HAVO 1. ,,Meteen 90 minuten gespeeld, dat ging wonderbaarlijk goed. Op dat kunstgras daar in Ewijk liep het echter een stuk makkelijker dan hier op onze natuurgrasmat. Die bal stuitert alle kanten op.”
Maar daar lag het probleem van HAVO niet, erkende Vonk. Dat ligt bij de spelers zelf. ,,Iedereen sprokkelt punten, behalve wij. Dat moet gaan veranderen, en snel ook.”
